Proloterapia
Proloterapia
Kolebką proloterapii w leczeniu schorzeń układu mięśniowo szkieletowego są Stany Zjednoczone, gdzie pierwsze zabiegi zaczęto wykonywać w latach 60. ubiegłego stulecia.
Wynalazcą i propagatorem tej metody leczniczej był doktor Hackett. Celem proloterapii w leczeniu chorób narządu ruchu jest wytworzenie miejscowego odczynu zapalnego poprzez wstrzyknięcie do uszkodzonej tkanki substancji drażniącej, jaką jest roztwór stężonej dekstrozy (odmiana glukozy). W wyniku wywołania ostrego stanu zapalnego dochodzi do stymulacji procesów naprawczych. W konsekwencji organizm sam zaczyna się leczyć.
Wskazania:
Leczenie schorzeń narządu ruchu powodujących przewlekłe zespoły bólowe.
Przeciwwskazania:
- choroba nowotworowa z przerzutami,
- stan zapalny spowodowany chorobą układową,
- zaburzenia krzepliwości,
- ból spowodowany innymi czynnikami niż schorzenia układu mięśniowo-szkieletowego,
- ciąża,
- brak możliwości dostosowania się do zaleceń lekarskich,
- brak współpracy pacjenta z lekarzem.
Przygotowanie do zabiegu:
- przed zabiegiem pacjent nie powinien przyjmować niesteroidowych leków przeciwzapalnych oraz sterydów, które mogą hamować celowe wywołanie odczynu zapalnego.
Jak wygląda zabieg:
- w chorobowo zmieniony obszar pod kontrolą USG wstrzykuje się roztwór stężonej dekstrozy.
Powikłania:
- bezpośrednio po zabiegu mogą wystąpić przemijające dolegliwości bólowe.
Zalecenia:
- w pierwszych dniach po iniekcji unikać zbyt dużych obciążeń.
- zabieg proloterapii powtarza się w odstępach miesięcznych. Ilość powtórzeń jest zależna od zaawansowania procesu chorobowego oraz postępu leczenia.
