Ścięgno Achillesa Iniekcje

Ścięgno Achillesa Iniekcje

Choroba ścięgna Achillesa dotyczy najczęściej osób w średnim wieku aktywnie uprawiających sport lub narażonych na znaczny wysiłek fizyczny.

Dolegliwościom bólowym sprzyja także wariant anatomiczny z uwypukleniem się kości piętowej w pobliżu miejsca przyczepu ścięgna Achillesa. Mówimy wtedy o deformacji Haglunda. Bardzo przydatne jest zebranie dokładnego wywiadu oraz wykonanie badania USG lub MRI. 

Dolegliwości bólowe ze strony ścięgna Achillesa mogą być spowodowane:

  • zmianami degeneracyjnymi o przewlekłym charakterze typu: tendinosis,
  • entezopatią ścięgna Achillesa, czyli patologią dotyczącą przyczepu ścięgnistego do guza piętowego,
  • zapaleniem kaletki ścięgna Achillesa,
  • zapaleniem okołościęgnistym,
  • uszkodzeniem mechanicznym ścięgna Achillesa.

W przypadku schorzeń typu tendinosis wykonujemy:

  • iniekcje osoczem bogatopłytkowym PRP,
  • proloterapię,
  • wstrzyknięcie pomiędzy ścięgno Achillesa, a ciało tłuszczowe trójkąta Kagera 20 ml soli fizjologicznej, określane w literaturze światowej jako High Volume Injection. Dzięki temu zmniejsza się unaczynienie ścięgna Achillesa, a w konsekwencji zmniejszają się także dolegliwości bólowe.

W przypadku entezopatii ścięgna Achillesa wykonujemy:

  • iniekcje osoczem bogatopłytkowym PRP,
  • suche igłowanie (dry needling),
  • proloterapię.

W wystąpieniu zapalenia kaletki ścięgna Achillesa, nie poddającej się leczeniu zachowawczemu, możemy ze szczególną ostrożnością ostrzyknąć kaletkę sterydem.

Leczenie schorzeń ścięgna Achillesa jest trudne. Pacjent powinien wiedzieć, iż wyżej opisane procedury mogą nie przynieść oczekiwanego rezultatu lub poprawa może być okresowa, wymagająca powtórzenia terapii.

W przypadku schorzeń przewlekłych zalecane jest także wykonywanie ćwiczeń ekscentrycznych oraz dobór odpowiedniego obuwia.

Lek. med. Marcin Goczewski wykonuje iniekcje okolicy ścięgna Achillesa wyłącznie pod kontrolą USG. Umożliwia to precyzyjne podanie leku w konkretne miejsce, zwiększa szanse powodzenia terapii oraz zmniejsza ryzyko wystąpienia powikłań.